ప్రాపంచిక భ్రమలు

అడవిలో ప్రయాణిస్తోన్న ఓ వ్యక్తి దారితప్పాడు. మనిషిని చూసిన సింహం గాండ్రిస్తూ అతన్ని వెంబడిస్తోంది. ఆ వ్యక్తి ప్రాణాలు కాపాడుకోవడానికి తన చెట్టు ఊడ సాయంతో బావిలోకి దిగాడు. కిందికి తొంగి చూస్తే బావిలో పెద్ద తాచుపాము బుసలుకొడుతూ కనిపించింది. చేసేదేమీలేక బావి మధ్యలోనే తాడుకు వేలాడుతూ ఉండిపోయాడు. చూస్తుండగానే తాడును తెలుపు, నలుపు ఎలుకలు కొరకసాగాయి. అంతలో పై నున్న తేనెతుట్టె నుంచి తేనె చుక్కలు జారుతూ కనిపించాయి. ఆ తేనె చుక్కలను నాలుక జాపి చప్పరిస్తున్నాడు. పైకెళ్దామంటే సింహం కాచుకుని కూర్చుంది. కిందికి దిగుదామంటే తాచుపాము బుసలు కొడుతోంది. మరోవైపు ఎలుకలు తాడును కొరుకుతున్నాయి. అంతటి ప్రమాదం పొంచిన స్థితిలో కూడా అతను తేనె చుక్కలను అందుకుంటూనే ఉన్నాడు. ఈ కథను ఇమామ్‌ గజాలీ రహ్మతుల్లాహ్‌ అనే మహనీయులు ఇలా విశ్లేషించారు. వెంబడించే సింహం మృత్యువు. నలుపు, తెలుపు ఎలుకలు పగలు,  రాత్రులు. జీవితమనే తాడును మెల్లగా కొరుకుతున్నాయి. తాచుపాము సమాధి గొయ్యి. ప్రతి ఒక్కరూ అందులోకి వెళ్లాల్సింది. తేనె ప్రాపంచిక జీవితం. దాని మాయలో మృత్యువును, సమాధి కుహురాన్ని, పరలోక జీవితాన్ని మర్చిపోతారు. తాత్కాలిక సుఖాల కోసం పరలోక జీవితాన్ని విస్మరించకూడదన్నది సారాంశం.

- తహూరా సిద్దీఖా