త్రికాలజ్ఞుడు వేదవ్యాసుడు

త్రికాలజ్ఞుడైన వ్యాసమహర్షి భవిష్యత్తు గురించి ఆలోచిస్తున్నాడు. కాలం గడిచేకొద్దీ మానవాళికి అనేక సౌకర్యాలు ఏర్పడుతున్నాయి. శరీరానికి శక్తి సన్నగిల్లుతోంది. కలియుగంలో మనుషులు ధైర్యశూన్యులు, అల్పాయుష్కులు, దుర్బలులై ఉంటారు. ఈ కారణంగా నాలుగు వేదాలను రాశిగా చదవడం కష్ట సాధ్యం. కానీ వేదాలను గనుక పఠించక పోతే పవిత్ర వేదకర్మలు, యజ్ఞయాగాలు ఆచరించలేరు అనిపించింది. ఆ వెంటనే నలుగురు హోతలతో (రుగ్వేదం తెలిసినవారు) అనుష్టింపదగిన యజ్ఞాలు ఆగిపోకుండా కొనసాగేలా చేయాలనుకున్నాడు. రుగ్వేదం, యజుర్వేదం, సామవేదం, అధర్వణ వేదం- అంటూ నాలుగుగా విభజించి సులభంగా అధ్యయనం చేసేలా వీలు కల్పించాడు. తన శిష్యగణంలో ముఖ్యులైన పైలుడు, వైశంపాయనుడు, జైమిని, సుమంతుల ద్వారా వేదాలు ప్రజలకు చేరేలా అనుకూలపరిచాడు. ఇలా వేదరాశిని విభజించిన కారణంగా వ్యాస మహర్షి వేదవ్యాసుడుగా కీర్తిగాంచాడు.

బాల కౌసల్య