మేఘసందేశం

దానగుణమే మానవత్వానికి గీటురాయి. స్వార్థం లేకుండా చేసే దానధర్మాలే మనిషికి తోడూ నీడగా ఉంటాయి. ఇహపరసాధనకు చేదోడువాదోడు అవుతాయి. దానం గురించి ధర్మ రాజుకు మార్కండేయ మహర్షి చక్కని ఉపదేశం చేశాడు. ఆ ఉపదేశాన్ని ఆచరించే మానవ జీవితమే ధన్యమవుతుంది. శిబి చక్రవర్తిని మించిన దాత లేడంటారు. అందుకు నిదర్శనంగా మార్కండేయ మహర్షి ఒక చక్కని ఉదాహరణ చెప్పాడు. ఉత్తమమైన దానం ఏమిటో ధర్మరాజుకు అర్థమైంది. ఒక చక్రవర్తి పశువుల్ని దానం ఇచ్చాడు కానీ ఆ ఇచ్చినవాడు తానేనన్న విషయం మరవలేకపోయాడు. రెండో చక్రవర్తి ఒక పండితుడికి తన అశ్వాన్ని బహుమతిగా ఇచ్చాడు. ఆ తర్వాత ఎందుకు ఇచ్చానా అని మధనపడ్డాడు. కాగా, తన ప్రియమైన వాహనాన్ని బహుమతిగా ఆ పండితుడు కోరాడని శాపనార్థం పెట్డాడు. నారద మహర్షి తన రథాన్ని మెచ్చుకున్నందుకు సంబరపడి, ఇది తమకే అంకితం అన్నాడు మూడో చక్రవర్తి. మాట వరసకు అలా అన్నాడే కానీ ఇవ్వడానికి మనసు ఒప్పలేదు ఆ చక్రవర్తికి. నారదుడికి అర్థమైంది. ఎవడు స్వధర్మం పాటిస్తూ, దానధర్మాలు చేస్తూ సత్యవ్రతుడై, సన్మార్గంలో జీవనం సాగిస్తాడో అతడే మహాత్ముడు. ఈ జన్మలో ఇతరుల శ్రేయస్సు కోసం దానం చేస్తే మరుజన్మలో సుఖసంతోషాలు అనుభవిస్తారు. అందుకు భిన్నంగా స్వార్థంతో దుర్మార్గ రీతిలో ధనం సంపాదించుకున్నా, ఈ జన్మలోనే కాదు, మరు జన్మలో కూడా ప్రశాంతంగా బతకలేరు. ధర్మవిరుద్ధంగా నడిస్తే పెద్ద శిక్షే పడుతుంది. అందువల్ల దయాగుణం, దానగుణం, దమ్యత (ఇంద్రియ నిగ్రహం) ఉండాలంటూ ప్రజాపతి తన శిష్యులకు బోధించాడు. ఆ సమయంలో ఆకాశంలో కారుమేఘం ద,ద,ద, అని మూడుసార్లు ఉరిమింది. అదే మేఘసందేశం!

- ఉప్పు రాఘవేంద్ర రావు