చెయ్యి కూడా లేపలేకపోయా!

స్పోర్ట్స్‌ స్టార్‌

భారత్‌లో మహిళల బాక్సింగ్‌ అంటేనే మేరీకోమ్‌! కానీ మనకూ ఒక మేరీకోమ్‌ ఉంది.. మేరీనే ఆరాధిస్తూ ఆమె అడుగుజాడల్లో నడుస్తూ అద్భుత విజయాలు సాధిస్తోంది. అంతేకాదు మేరీకి సాధ్యం కాని ఒక ఘనతను కూడా సొంతం చేసుకుని ఔరా అనిపించింది.. ఆ యువ సంచలనం పేరు నిఖత్‌ జరీన్‌. ఈ తెలంగాణ అమ్మాయి తాజాగా స్ట్రాంజా స్మారక టోర్నీల్లో స్వర్ణం గెలిచి ఈ ఘనత సాధించిన తొలి భారత మహిళా బాక్సర్‌గా నిలిచింది. సరైన వసతులు లేనందు వల్లే తెలుగు రాష్ట్రాల్లో బాక్సింగ్‌ వెనకబడిపోయిందని అంటున్న ఈ నిజామాబాద్‌ అమ్మాయితో ‘ఈనాడు’తో ప్రత్యేకంగా ముచ్చటించింది.

తీవ్రమైన పోటీ ఉండే స్ట్రాంజా టోర్నీలో మేరీకోమ్‌ లాంటి దిగ్గజం రజతమే గెలిచింది.. మీకు స్వర్ణం ఎలా సాధ్యమైంది?
ప్రతిష్ఠాత్మకమైన ఈ ఐరోపా టోర్నీ కోసం ఆరు నెలల నుంచి సిద్ధమయ్యా. ప్రత్యర్థుల గురించి బాగా తెలుసుకున్నా. దీనికి మా సాంకేతిక బృందం ఎంతో సాయం చేసింది. భుజం గాయం నుంచి ఈ మధ్యే కోలుకున్నా కాబట్టి ఎక్కువ ఒత్తిడి పడకుండా సాధన చేశా. స్ట్రాంజా టోర్నీలో నాకన్నా బలమైన ప్రత్యర్థులను ఓడించగలిగానంటే.. సామర్థ్యం కన్నా నామీద నాకున్న నమ్మకమే కారణం. ప్రత్యర్థి ఎవరైనా ఆలోచించను. వారి బలహీనతలను గుర్తించి ఎదురుదాడి చేస్తా.

ప్రమాదకర భుజం గాయం నుంచి కోలుకుని ఇంత త్వరగా రెండు అంతర్జాతీయ పతకాలు ఎలా సాధించగలిగారు?
జలంధర్‌లో జాతీయ బాక్సింగ్‌ టోర్నీ ఆడుతున్న సమయంలో ప్రత్యర్థి పంచ్‌కు నా భుజం ఎముక స్థానభ్రంశమైంది. ఇది నయం కావడానికి దాదాపు తొమ్మిది నెలలు పట్టింది. కోలుకునేందుకు బెంగళూరులో ఇన్‌స్పైర్‌ ఇనిస్టిట్యూట్‌ ఆఫ్‌ స్పోర్ట్స్‌ పునరావస కేంద్రంలో తీవ్రంగా శ్రమించా. శస్త్ర చికిత్స జరిగిన తర్వాత చెయ్యి ఎత్తడం కూడా కష్టమైపోయింది. ఒక దశలో తీవ్ర నిరాశలో మునిగిపోయా. ఈ స్థితిలో మానసిక నిపుణుడు, సాయ్‌ కోచ్‌లు నాలో ధైర్యాన్ని నింపారు.

వేగంగా కోలుకోవడానికి ఎలాంటి ప్రయత్నాలు చేశారు?
పునరావాస కేంద్రంలో షాడో ప్రాక్టీస్‌ చేసేదాన్ని. స్విమ్మింగ్‌పూల్‌లో పంచ్‌లు విసిరేదాన్ని. భుజం బలంగా కావడానికి టైర్లు లాగేదాన్ని. అక్కడ రెజ్లర్లు గీతా ఫొగాట్‌, బబిత, జావెలిన్‌ స్టార్‌ నీరజ్‌ చోప్రా లాంటి వాళ్ల సహచర్యం కూడా నాలో స్ఫూర్తినింపింది. ముఖ్యంగా మేరీకోమ్‌తో మాట్లాడడం, ఆమె నుంచి సూచనలు తీసుకోవడం నాకెంతో బలాన్నిచ్చింది. ఆరు నెలలు ఇంటి ముఖం చూడలేదు. స్నేహితులతో మాటల్లేవ్‌.. ఫోన్లలో చాటింగ్‌ లేదు.. బాక్సింగ్‌లో కెరీర్‌ కొనసాగించడం కోసమే ఇవన్నీ వదులుకున్నా. వీటి ఫలితమే ఏడాది తిరిగేసరికి బెల్‌గ్రేడ్‌ ఓపెన్‌ టోర్నీలో స్వర్ణం.. ఆ తర్వాత ఇప్పుడు స్ట్రాంజా టోర్నీలో పసిడి.

బాక్సింగ్‌ అంటే కొన్నేళ్లుగా తెలుగు రాష్ట్రాల్లో నిఖత్‌ జరీన్‌ పేరే వినిపిస్తోంది.. మరి మిగిలిన బాక్సర్ల పరిస్థితి?
కాస్త ప్రోత్సాహం ఇస్తే చాలు నాలాంటి ఛాంపియన్లు నిజామాబాద్‌లోని మారుమూల ప్రాంతాల నుంచి కూడా పుట్టుకొస్తారు. మన దగ్గర నైపుణ్యానికి కొదవే లేదు. కావాల్సిందల్లా సదుపాయాలే. ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే తెలంగాణాలో బాక్సింగ్‌ చేయడానికి సరైన వసతులే లేవు. ఒక్క ఎల్బీ స్టేడియంలో మాత్రమే రింగ్‌ ఉంది. నిజాం కళాశాలలో ఒక రింగ్‌ ఉంది. అయితే ఈ రింగ్‌లు ఉన్నా అవి బాక్సర్లకు అనుకూలంగా లేవు. మ్యాట్‌లు లేవు.. మట్టి మీదే పోటీ పడాల్సిన పరిస్థితి.

మరి నాణ్యమైన బాక్సర్లు తయారు కావాలంటే ఎలా?
ఊళ్లలో చాలామందికి బాక్సింగ్‌లో సహజసిద్ధమైన నైపుణ్యం ఉంటుంది. అందుకు నేనే ఉదాహరణ. మా నాన్న, మా అంకుల్‌ ఇచ్చిన చిన్న ప్రోత్సాహమే నన్ను బాక్సింగ్‌ వైపు మళ్లేలా చేసింది. ఇలాంటి ప్రోత్సాహమే ఉంటే ఎంతో మంది నిఖత్‌లు, మేరీకోమ్‌లు వస్తారు. బాక్సింగ్‌లో శిక్షణ ఇవ్వడానికి అనుభవజ్ఞులైన ఎన్‌ఐఎస్‌ కోచ్‌లు తెలంగాణ మొత్తం మీద ఒకరిద్దరు మాత్రమే ఉన్నారు. ఇది అతి పెద్ద లోపం. పతకాలు గెలిచాక ప్రభుత్వాలు ప్రోత్సహిస్తూ నగదు బహుమతులు ఇస్తున్నాయి.. ఇది మంచిదే.. కానీ మంచి క్రీడాకారులను గుర్తించి వారికి ముందుగానే ఆర్థికంగా ఆదుకుంటే కచ్చితంగా మంచి ఫలితాలు ఉంటాయి.

2020 ఒలింపిక్స్‌ మీ కల అన్నారు. ప్రయత్నాలెలా ఉన్నాయి?
ఒలింపిక్స్‌లో పతకం గెలవడం నా అంతిమ ధ్యేయం. మార్చిలో ఒలింపిక్స్‌ ట్రయల్స్‌తో పాటు ఏప్రిల్‌లో థాయ్‌లాండ్‌లో జరిగే ఆసియా ఛాంపియన్‌షిప్‌ జరగనున్నాయి. 51 కేజీల విభాగంలో పింకీ జాంగ్రాను ఓడించగలిగితే చాలు టోక్యో విమానం ఎక్కేయొచ్చు.

Tags :