అలా ఇస్తే...త్యాగం!

జ్ఞానపథం

ఒకసారి రమణమహర్షి ఆశ్రమానికి ఓ దంపతులు తమ అయిదేళ్ల కుమారుడితో కలిసి వచ్చారు. తాము తెచ్చిన పండ్ల బుట్టను దగ్గర పెట్టుకుని దర్శనం కోసం ఎదురు చూస్తున్నారు. ఇంతలో మహర్షి గిరి ప్రదక్షిణ పూర్తి చేసుకుని మెల్లగా మందిరంలోకి అడుగుపెట్టారు. వెంటనే ఆ అయిదేళ్ల పిల్లాడు ఎవరో పురమాయించినట్లు తాము తెచ్చిన బుట్టలోంచి ఒక పండును తీసుకున్నాడు. పరుగెత్తుకెళ్లి రమణుల చేతిలో పెట్టి ఆయన పాదాలకు ప్రణామం చేశాడు. తల్లిదండ్రులతో సహా అందరూ ఆశ్చర్యపోయారు. అప్పుడు రమణులు ఆ చిన్నారిని దగ్గరకు తీసుకుని ‘చూడండి! ఈ బాలుడు ఎంత సహజంగా, సంతోషంగా ఈ పండును ఇచ్చాడో! స్వచ్ఛందంగా తనకు ఇవ్వాలనే భావన ఈ పసివాడికి ఎక్కడి నుంచి వచ్చింది? ఇదే త్యాగ గుణం. ఈ పసి మనసులో మహర్షి తిరిగి ఏమిస్తాడన్న ఆలోచనే లేదు. తన దగ్గరున్నది ఆయనకు ఇచ్చేయాలనే తాపత్రయం తప్ప. దీన్నే వైరాగ్యం అంటారు. అలాంటి పసి మనసుతో ఉండడమే యోగం. అదే సిసలైన ఆనందం’ అన్నారు.

- స్వామి జ్ఞానదానంద

‘అయిష్టంగా, ప్రేమ లేకుండా పెట్టిన రొట్టె చేదుగా ఉండడమే కాదు... అది ఆకలిని సగమే తీరుస్తుంది’

- ఖలీల్‌ జిబ్రాన్‌

దానధర్మాలంటే పెద్ద విరాళివ్వడం కాదు, మనకున్న దాన్ని పంచుకోవడం.

Tags :