Published : 12/12/2022 00:01 IST

ఆ మూడూ.. నా శక్తులు!

అనుభవ పాఠం

దువుకుంటున్నప్పుడే తెలుసు.. తర్వాత కుటుంబ వ్యాపారంలోకి చేరతానని. అందుకే నా స్నేహితులంతా మంచి ఉద్యోగం కోసం సిద్ధమవుతోంటే నేను వ్యాపారాంశాలపై పట్టు పెంచుకోవడానికి ప్రయత్నించా. మనవారితోపాటు విదేశీయుల పనితీరునీ పరిశీలించా. నేర్చుకోవడం, అనుభవం సంపాదించడం అయ్యాక మూడు అంశాలను మాత్రం పాటిస్తూవచ్చా.


1 పని పట్ల నీతి, నిజాయతీలతో వ్యవహరించడం. మన స్థాయిని ప్రదర్శిస్తూ వెళితే అక్కడే ఆగిపోతాం. నలుగురినీ కలుపుకొంటూ వెళ్లాలి, కలసి పనిచేయాలి, ఒకరికొకరు సాయం అందించాలి. అప్పుడే పనీ సజావుగా సాగుతుంది. అందరిలో మనది అన్న భావన ఏర్పడుతుంది. చిన్న, పెద్ద స్థాయితో సంబంధం లేకుండా ఎవరితోనైనా కలిసి పని చేస్తా.


2 నిన్ను నువ్వు తెలుసుకుంటే ప్రపంచమూ తెలుస్తుందన్న సూత్రాన్ని నమ్ముతా. నాకేం కావాలి, ఏది ముఖ్యం, వేటికి ప్రాధాన్యమివ్వాలన్నది తెలుసు. వాటికి సమయం కేటాయిస్తుంటే అనవసర విషయాలపైకి ఆలోచనలు సాగవు.
ఇక నెగెటివిటీకి ఆస్కారమేది?


3 ఓటమి బాధిస్తుంది. అలాగని ఆగిపోతే ఎలా? ‘ఓడిపోయా.. అయితే ఏంటి? మళ్లీ ప్రయత్నిస్తా’ అని ముందుకు సాగుతా. అప్పుడు ప్రతి ఓటమీ పాఠంలా తోస్తుంది. దీంతో మరింత ఉత్సాహంగా ప్రయత్నిస్తాం. తిరిగి అదే పొరబాటు చేయం కాబట్టి.. విజయమే! ఇవే నన్ను నడిపే శక్తులు.

- లావణ్య నల్లి, వైస్‌ ఛైర్మన్‌,నల్లి సిల్క్స్‌


గమనిక: ఈనాడు.నెట్‌లో కనిపించే వ్యాపార ప్రకటనలు వివిధ దేశాల్లోని వ్యాపారస్తులు, సంస్థల నుంచి వస్తాయి. కొన్ని ప్రకటనలు పాఠకుల అభిరుచిననుసరించి కృత్రిమ మేధస్సు సాంకేతికతతో పంపబడతాయి. ఏ ప్రకటనని అయినా పాఠకులు తగినంత జాగ్రత్త వహించి, ఉత్పత్తులు లేదా సేవల గురించి సముచిత విచారణ చేసి కొనుగోలు చేయాలి. ఆయా ఉత్పత్తులు / సేవల నాణ్యత లేదా లోపాలకు ఈనాడు యాజమాన్యం బాధ్యత వహించదు. ఈ విషయంలో ఉత్తర ప్రత్యుత్తరాలకి తావు లేదు.

మరిన్ని

ఆ ప్రమాదం.. వ్యాపారవేత్తను చేసింది

సినిమా, కాలక్షేపం, స్నేహితులతో ముచ్చట్లు.. సందర్భం ఏదైనా మనకు చిరుతిళ్లు ఉండాల్సిందే! వాటిని నిల్వ ఉంచడానికి వాడే రసాయనాలు, చక్కెరలు, రిఫైన్డ్‌ ఆయిల్స్‌.. అన్నీ అనారోగ్యకరమైనవే! చదువుతున్నప్పుడు కంటే స్వీయ అనుభవంతో ఈ విషయం మరింత అవగాహనకు వచ్చింది అపూర్వ గురురాజ్‌కు. దీంతో ఆరోగ్యకరమైన చిరుతిళ్లను ఉత్పత్తి చేస్తూ.. విదేశాలకూ ఎగుమతి చేసే స్థాయికి ఎదిగారు. ఆమెను వసుంధర పలకరించగా తన గురించి చెప్పుకొచ్చారిలా.. మాది బెంగళూరు. ఆరేళ్లన్నప్పుడు అమ్మను కోల్పోయా. సివిల్‌ ఇంజినీర్‌ అయిన నాన్న వ్యాపారవేత్త కూడా. నాకేమో ఫోరెన్సిక్‌ శాస్త్రవేత్త కావాలని.. నాన్నేమో ఇంజినీరింగ్‌ చేయాలని.. రెండూ కాక కెమిస్ట్రీ, జువాలజీ, న్యూట్రిషన్‌లున్న ట్రిపుల్‌ మేజర్‌ కోర్సును ఎంచుకున్నా. అది చదివేప్పుడే ఎంటీఆర్‌, పెప్సీ సంస్థల్లో ఇంటర్న్‌గా ఉత్పత్తుల్లో పోషకాల ప్రమాణాల గురించి తెలుసుకున్నా. భారతీయ ఆహారశైలిలో పోషకాలకే ప్రాధాన్యం. కానీ మనకు లభ్యమయ్యే ప్యాకేజ్డ్‌ ఆహారంలో 90శాతం పాశ్చాత్యుల జీవనశైలికి అనువైనవే. పైగా వీటి నిల్వకు వాడే రసాయనాలు ఆరోగ్యానికి చేటని ఫీల్డ్‌వర్క్‌లో గుర్తించా. ఆసక్తికర విషయమేమిటంటే మన ధాన్యాలను ఎగుమతి చేసుకొని మనకే ఇలా అమ్ముతుండటం! అపోలో ఆస్పత్రిలో ఆంకాలజీ న్యూట్రిషన్‌ విభాగంలో కొన్నాళ్లు పనిచేసినపుడు వీటిపై మరింత స్పష్టత వచ్చింది.

తరువాయి