సమభావనే పారమార్థికత

ఎంతో సాధన చేసిన ఓ సాధువు భిక్షాటనకు బయల్దేరాడు. మార్గమధ్యంలో ఓ జమీందారు తన వద్ద పనిచేసే వ్యక్తిని కొడుతున్నాడు. దయార్ద్రహృదయుడైన ఆ సాధువు పరుగున వెళ్లి, కొట్టవద్దని భూస్వామిని బతిమాలాడు. దాంతో జమీందారు సాధువుమీద కూడా చెయ్యి చేసుకోవడంతో స్పృహతప్పి పడిపోయాడు. అటుగా వెళ్తున్న ఓ వ్యక్తి సాధువును మఠానికి తరలించాడు. సోదరసాధువులు జాగ్రత్తగా పడుకోబెట్టారు. చల్లని నీళ్లు ముఖంపై చల్లుతూ, కొంచెం కొంచెం పాలు పడుతూ ఉపచారాలు చేశారు. గాయపడిన సాధువు క్రమంగా తేరుకున్నాడు. అందరినీ తేరిపార చూస్తున్నాడు. తమను గుర్తించడంలేదని భయపడి.. ‘సోదరా! నీకు పాలు పట్టిందెవరు?’ అనడిగారు. సాధువు హీనస్వరంతో ‘అయ్యో! గుర్తించకపోవటమేంటి? నన్ను గాయపరచిన వారే పాలు పట్టారు!’ అని బదులిచ్చాడు. ఒకసారి రామకృష్ణ పరమహంస శిష్యులకు ఈ కథ చెప్పి.. ‘మనకి మేలు చేసిన వాళ్లలోనే కాదు, కీడు తలపెట్టిన వాళ్లలోనూ భగవంతుడే ఉన్నాడు. సమభావంతో మెలగటం పారమార్థికతకు పరాకాష్ఠ’ అని విస్పష్టం చేశారు.

చైతన్య