పోషణ ఒకటే.. వైఖరి వేరు..

‘ఒక ఇంట్లో పిల్లి కుక్క ఉన్నాయి. అవి ఒకరోజు ఇలా మాట్లాడు కుంటున్నాయి.. ముందుగా కుక్క ‘యజమాని నన్నెంతో ముద్దుగా చూస్తాడు. వారి పిల్లలు నాతో ఆడుకుంటూ మంచి భోజనం పెడతారు. నన్ను అందంగా అలంకరిస్తారు. నా ఆరోగ్యం గురించి ఎంతో శ్రద్ధ చూపిస్తారు. అందువల్ల వాళ్లని దేవుళ్లుగా భావిస్తాను’ అంది. పిల్లి మరింత ఉత్సాహంగా ‘నన్ను ఇంకా ముద్దుగా చూస్తారు. ఒడిలో పెట్టుకొని మురిసిపోతారు. రోజూ చిక్కటి పాలు పోస్తారు. వాళ్లకి నేనే దేవుణ్ణి తెలుసా?!’ అంది. రెండిటికీ జరిగిన పోషణ ఒకటే. కానీ వాటి మనోవైఖరిలో మాత్రం ఎంతో మార్పు ఉంది. ఒకటి వినయం చూపితే, రెండోది అహంభావం ప్రదర్శించింది. మనకెవరైనా సాయం చేస్తే వారిని దైవంగా పూజించవచ్చు. కానీ నా గొప్పతనం చూసి వారు సాయం చేశారనుకుంటే అది అహంకారం. ఇది మనలో ఎంతమాత్రం ఉండకూడని లక్షణం’ అంటూ కథ రూపంలో శిష్యులకు వివరించారో గురువు.

శివలెంక ప్రసాదరావు