దైన్యం వీడి ధైర్యం వహించు!
లేలేత చిగురుటాకులతో విశాలమైన కొమ్మలతో, మొగ్గలు, కాయలు, పండ్లతో ఉన్న పచ్చటి చెట్టును నరికేశారు. భూమిపైన బలమైన వేళ్లతో ఉన్న కాండం మోడుగా మిగిలింది. రోదన, బాధ లేవు... కన్నీరు కార్చలేదు. కాలం గడుస్తోంది. చినుకులతో వర్షాకాలం ప్రారంభం అయింది. నాలుగు నెలల అనంతరం నరికిన చెట్టు మోడు నుంచి నాలుగు వైపులా లేత అంకురాలు చిగురించాయి.
లేలేత చిగురుటాకులతో విశాలమైన కొమ్మలతో, మొగ్గలు, కాయలు, పండ్లతో ఉన్న పచ్చటి చెట్టును నరికేశారు. భూమిపైన బలమైన వేళ్లతో ఉన్న కాండం మోడుగా మిగిలింది. రోదన, బాధ లేవు... కన్నీరు కార్చలేదు. కాలం గడుస్తోంది. చినుకులతో వర్షాకాలం ప్రారంభం అయింది. నాలుగు నెలల అనంతరం నరికిన చెట్టు మోడు నుంచి నాలుగు వైపులా లేత అంకురాలు చిగురించాయి. క్రమంగా ఎదిగి మహావృక్షమై తిరిగి మొగ్గలు, కాయలు, పళ్లతో కళకళలాడుతూ శోభాయమానమైంది. ఇది ప్రకృతి మనిషికి నేర్పే పాఠం. అవమానాలు, బాధలు, పరాజయాలు కొంతకాలమే ఉంటాయి. అవి కదిలే మేఘాల వంటివి. రెండు విజయాల మధ్య విరామం పరాజయం. శిశిరం ఆకులు రాలుస్తుంది. వసంతం చిగుళ్లు తొడుగుతుంది. ప్రకృతి సమస్తం నిత్య నూతనం. అన్నింటినీ తట్టుకొని సాగే అలుపెరగని ఆధ్యాత్మిక ప్రగతి ప్రయాణం. నిరాశ లేని సంతృప్తికరమైన జీవన విధానమే ఆధ్యాత్మిక జీవనం. భగవంతుడితో అనుబంధం శాశ్వతంగా ధైర్యాన్ని, ఆత్మబలాన్ని కలిగిస్తుంది. దైన్యం నుంచి ధైర్యానికి చేర్చడమే ఆధ్యాత్మికత ఆంతర్యం.
కురుక్షేత్ర సంగ్రామానికి అర్జునుడు సర్వ సన్నద్ధుడై వచ్చాడు. సోదరులు, గురువులు, బంధువులతో యుద్ధం, వారి మరణం కళ్ల ఎదుట కనిపించాయి. కర్తవ్యాన్ని మరచి రోదిస్తూ కూర్చున్నాడు. నిరాశ ఆవహించింది. విషాదం నుంచి ఆనందానికి, పలాయనం నుంచి విజయానికి చేర్చేందుకు శ్రీకృష్ణుడు ఏడువందల శ్లోకాలు గల భగవద్గీత బోధించాడు. తమ బాధ్యతను నిష్కల్మషంగా నిర్వర్తించేవారే కర్మయోగులు, విజయ సారథులు, అదే గీతా సందేశం.
అరవిందులు, రమణులు, రామకృష్ణ పరమహంస, వివేకానంద వంటి ఎందరో మహానుభావులు ఆధ్యాత్మిక ప్రగతికి బాటలు వేశారు. దైన్యం నుంచి ధైర్యానికి చేరడానికి నాలుగు సూత్రాలను అనుసరించాలని ఆధ్యాత్మికవేత్తలు చెబుతారు. తనలోని శక్తి సామర్థ్యాలను గుర్తించడం, బలహీనతలను నిరాశావాదాన్ని తొలగించుకోవడం, అన్ని అవకాశాలను సద్వినియోగం చేసుకోవడం, అవరోధాలను మానసిక పరిపక్వతతో దాటడం... ఇవే, శంఖు చక్ర గద విల్లు(సారంగం) ధరించి శ్రీమన్నారాయణుడు నాలుగు చేతులతో చేసే ధర్మ విజయానికి సంకేతాలు. విజయానికి దగ్గరి దారి అంటూ ప్రత్యేకంగా ఉండదు. కృషి, పట్టుదల, సహనంతో సాధించాలి. ఆనందంలోనే భగవంతుడు ఉంటాడు. మనలో అంతర్గతంగా ఉండేది ఆనంద స్వరూపమే. అది వెలుపలి నుంచి లభించేది కాదు. హృదయమంతా నిండి ఉంటుంది. దాని అనుభూతిని పొందితే మనసు ప్రశాంతమవుతుంది. మానసిక శాంతి ఆనందాన్ని కలిగిస్తుంది. చీకటిని తిట్టుకుంటూ కూర్చోవడం కన్నా చిరుదివ్వె వెలుగులోనైనా నడక సాగించాలి. మోడు చిగురించి, మొలకెత్తి, ఫల పుష్పాలతో ఎదిగినట్లు దైన్యం నుంచి ధైర్యానికి చేరాలి. ఆనంద స్వరూపుడు భగవంతుడి అభయంతో ధైర్యంగా విజయ తీరాలకు చేర్చేదే ఆధ్యాత్మిక మార్గం. గెలుపు కన్నా పోరాట స్ఫూర్తి, దానికన్నా ఆత్మవిశ్వాసం- జీవన పోరాటంలో అనుసరణీయ ఆధ్యాత్మిక సూత్రాలు.
రావులపాటి వెంకట రామారావు
Trending
గమనిక: ఈనాడు.నెట్లో కనిపించే వ్యాపార ప్రకటనలు వివిధ దేశాల్లోని వ్యాపారస్తులు, సంస్థల నుంచి వస్తాయి. కొన్ని ప్రకటనలు పాఠకుల అభిరుచిననుసరించి కృత్రిమ మేధస్సుతో పంపబడతాయి. పాఠకులు తగిన జాగ్రత్త వహించి, ఉత్పత్తులు లేదా సేవల గురించి సముచిత విచారణ చేసి కొనుగోలు చేయాలి. ఆయా ఉత్పత్తులు / సేవల నాణ్యత లేదా లోపాలకు ఈనాడు యాజమాన్యం బాధ్యత వహించదు. ఈ విషయంలో ఉత్తర ప్రత్యుత్తరాలకి తావు లేదు.
మరిన్ని
-
సింహాచల చందనోత్సవం
తెలుగునాట వెలసిన సుప్రసిద్ధ నరసింహ క్షేత్రాల్లో సింహాచలం ఒకటి. శ్రీమహావిష్ణువు దశావతారాల్లో తృతీయ చతుర్థ అవతారాల కలయికతో వరాహ లక్ష్మీనృసింహస్వామిగా కొలువై ఉన్న దైవాన్ని అశేష భక్తకోటి దర్శించి సేవిస్తుంటారు. గోస్తని శారదా నదుల పరీవాహక ప్రాంతం మధ్య ఈ గిరిక్షేత్రం నెలకొని ఉంది. -
లోకులు పలు కాకులు
ఈ నానుడి మనం తరచుగా వింటుంటాం. లోకంలో ఉన్న మనుషుల్లో ఏ ఒక్కరి అభిప్రాయమూ వేరొకరి అభిప్రాయంతో దాదాపుగా కలవదు. ఎవరి ఆశయాలు వారివి. ఎవరి అభిరుచులు వారివి. ఎవరి అలవాట్లు వారివి. ఒకరినొకరు మార్చడమనేది అసాధ్యం. అసంభవం. -
శాంతి సౌభాగ్యాలు
కష్టకాలంలో మనసును ప్రశాంతంగా ఉంచుకోవాలి. ప్రశాంతమైన మనసులో శుభకరమైన ఆలోచనలు పుడతాయి. సమస్యలకు పరిష్కారాలు గోచరిస్తాయి. శాంతచిత్తులు రాగ ద్వేష క్రోధ రహితులవుతారు. -
సాధన పంచకం
మానవ జీవితాన్ని సక్రమ మార్గంలోకి మరల్చడానికి ఆదిశంకరాచార్యులు చేసిన రచనల్లో సాధన పంచకం ఒకటి. ఇందులో ఉన్నవి అయిదు శ్లోకాలే! ప్రతి శ్లోకానికి నాలుగు పాదాలు, ప్రతి పాదంలో రెండు బోధనల చొప్పున ఎనిమిది అంశాలు. వెరసి అయిదు శ్లోకాల్లో మొత్తం నలభై ఉపయోగకర సూత్రాలను బోధిస్తుందీ సాధన పంచకం. -
ధర్మ స్వరూపం
ఏ పని చేస్తే మనకు గానీ ఇతరులకు గానీ మంచి జరుగుతుందో అది ధర్మం. ఆ ధర్మం వల్ల మనుషులకు గానీ పశుపక్ష్యాదులకు గానీ నష్టం కలగకూడదు. పాంచభౌతిక పదార్థాలకూ చేటు కలగకూడదు. అటువంటి ధర్మం వల్ల సర్వత్రా మంచే జరగాలి. ధర్మం సముద్రం వంటిది. అది ఎంతో లోతైనది. కడలిలో రత్నాలు దాగి ఉన్నట్టే ధర్మంలో వినయం, శీలం వంటి సుగుణాలు ఇమిడి ఉంటాయి... -
విద్యాదానం
విద్య సంస్కారాన్ని నేర్పుతుంది. నైతికతను పెంచుతుంది. విద్య ద్వారా ఏది దైవమో, ఏది ధర్మమో, ఏది జడమో, ఏది చేతనమో, ఏది మట్టో, ఏది మాణిక్యమో బోధపడుతుంది. విద్యకు, వినయానికి అవినాభావ సంబంధముంది. ఎవరితో ఎలా ప్రవర్తించాలో విద్య నేర్పుతుంది. -
వైరాగ్య సుఖం
మనిషికి ఆశలు తీరనప్పుడు, ప్రయత్నాలు విఫలమైనప్పుడు, విషాద సంఘటనలు సంభవించినప్పుడు నిరాశా నిస్పృహలతో జీవితంపై విరక్తి పుట్టి సహజంగానే వైరాగ్య భావాలు ముంచెత్తుతాయి. నిజానికి వైరాగ్యమంటే తాత్కాలికంగా వచ్చిపోయే విరక్తి భావతరంగాలు మాత్రమే కాదు. -
పొందిగ్గా విజ్ఞతాయుతంగా...
సమయం సందర్భం తెలిసి మాట్లాడటం సంస్కారవంతుల లక్షణం. అలా కాకుండా అన్నింట్లో తలదూర్చి అప్రస్తుత అధిక ప్రసంగాలు చేసేవారు తమకు తెలియకుండానే అవివేకాన్ని బయట పెట్టుకుంటారు. మాటలపై అదుపు, వాటి ప్రయోగంపై పొదుపు లేకపోతే జీవితం గండిపడ్డ చెరువులా మారుతుంది. దేని గురించి ఎంత ఆలోచించాలో అంతే ఆలోచించాలి. -
గోవిందా... గోవింద!
పరమాత్ముడి అనుగ్రహం కలగాలంటే నామస్మరణే సులభమైన మార్గం. అదే విషయాన్ని పోతన ‘నోరునొవ్వంగ హరికీర్తి నుడువడేని...’ అని ప్రహ్లాదుడి పాత్రతో చెప్పించాడు. ‘గోవింద గోవిందయని పిలువరే’ అన్న పాటలోనూ ఆ విషయాన్నే చెప్పాడు అన్నమయ్య. -
నమామి నర్మదా
నదుల్ని ప్రత్యక్ష దైవస్వరూపాలుగా యజుర్వేదం అభివర్ణించింది. అలాంటి నదులతోనే నాగరికతలు పరిఢవిల్లాయి. జీవకోటి మనుగడకు పరమాత్మ జలాన్ని సృష్టించాడని పద్మపురాణోక్తి. నదుల్ని జలదేవతలుగా, నదీమతల్లులుగా ఆరాధించడం మన సంప్రదాయం. ఆ నేపథ్యంలోనిదే నదులకు నిర్వహించే పుష్కరోత్సవం. -
కర్మయోగం - జ్ఞానయోగం
పరమాత్మ సాక్షాత్కారం పొందడానికి మన శాస్త్ర గ్రంథాలు రెండు మార్గాలను సూచించాయి. వాటిలో ఒకటి కర్మయోగం, మరొకటి జ్ఞానయోగం. లోకంలో కర్మలు చేయకుండా ఎవరూ ఉండరు. ఏదో ఒకపని చేస్తూ ఫలాన్ని ఆశిస్తారు. -
విజయానికి సోపానం
జీవితంలో ఏదో సాధించాలన్న తపన అందరికీ ఉంటుంది. ఇలాంటి తపనే లేకపోతే మనిషి బతుకు బండబారుతుంది. గుండె రాయిగా మారి చివరికి ఆ మనిషి శిలగా మిగిలిపోతాడు. జీవితంలో ఏదో ఒకటి సాధించడానికి లక్ష్యం అంటూ ఉండాలి. ఏం కావాలో, ఎటు వెళ్ళాలో, ఏం చేయాలో... వీటిని గురించి ఆలోచించి ఒక నిర్ణయానికి రావాలి. -
సహనానికీ హద్దుంటుంది...
సహనం సంస్కారవంతమైన పదం. సహనశీలత గొప్ప మానవతా గుణం. సహనంతోనే శాంతిని సాధించాలి. నిజమే! ఎంతవరకు సహనం వహించాలనేదీ ఆలోచించాలి. కొంతవరకే సహనానికి మంచి ఫలితం ఉంటుంది. హద్దు మీరితే ఎంతటి సహనశీలుడైనా తిరగబడతాడు. సహనాన్ని కొందరు బలహీనతగా, చేతగానితనంగా భావిస్తారు. అనువుగాని చోట అధికులమనరాదు. ఒదిగి ఉండటం వల్ల చిన్నతనం రాదు. -
ధర్మమే సర్వం
‘ధర్మం పాటించండి’ అనే మాట సాధారణంగా వినిపిస్తుంది. రెండక్షరాల ఈ పదం వెనక చాలా పెద్దభావం ఉంది. లోతైన వివరణ ఉంది. చేయదగినపని, లక్షణం, స్వభావం, పద్ధతి, తగినది, దానగుణం అనే వివిధ అర్థాల్లో ఈ పదాన్ని వాడతారు. సమాజంలో ప్రతివారికీ ఏదో ఒక చేయదగిన పని ఉంటుంది. -
నిక్షిప్త నిధులు
అంతర్గత శక్తిని వ్యక్తీకరించగలిగే పనిని కనుక్కుంటే ఆనందాన్ని పొందవచ్చు. ఆ పని ద్వారా జోడించే విలువను ప్రపంచం గుర్తించేలా చేస్తే విజయం సాధించవచ్చు. -
పేరే పెన్నిధి
భువిలో మానవుడిగా జన్మించడం, పేరు కలిగి ఉండటం రెండూ అయాచిత వరాలే. సృష్టిలో పేరు కలిగి, తన పేరుకున్న ఔన్నత్యాన్ని కాపాడుకునే భాగ్యం ఒక్క మనిషిదే. ఎంతటి విద్యాపారంగతుడైనా, సకల కళా, శాస్త్ర ప్రవీణుడైనా పేరు లేకపోతే గుర్తింపునకు నోచుకోలేడు. -
మాటకు కట్టుబడితేనే...
చేతులకు ఎప్పుడూ దానం చేసే గుణం, నోటికి సత్యవాక్కు పలికే లక్షణం సజ్జనులకు సహజమైన అలంకారాలుగా శోభిస్తాయంటాడు భర్తృహరి. నిలబెట్టుకోలేని మాటలు పదేపదే చెబుతుంటే ఆ వ్యక్తి గౌరవం కోల్పోతాడు. సత్యంలో ధర్మం ప్రతిష్ఠితమై ఉంటుంది. సత్యపాలన చాలా కష్టమైన పని. అది కత్తిమీద సాము. సత్యంతో పాటు దానాన్నీ గొప్ప గుణంగా చెప్పుకొన్నాం. -
పున్నమిలో ఉన్నవి ఎన్నో...
చంద్రుడు షోడశ కళాప్రపూర్ణుడు. చంద్రుడు నిండుగా వెలుగొందే రోజు పౌర్ణమి. ప్రతి పౌర్ణమికీ ఒక్కో ప్రాధాన్యం ఉంది. చిత్ర నక్షత్రం పేరుతో చైత్ర పూర్ణిమ ఏర్పడింది. ఈ పర్వడిని ‘మహాచైత్రి’ అని అంటారు. ఈ రోజున చిత్రగుప్త వ్రతం చేస్తారు. -
నాలుగు మంచి మాటలు
‘రుషి కానివాడు కావ్యాన్ని రాయలేడు’ అనేది నానుడి. అంటే కావ్యాన్ని రాయడానికి తపస్సు చేసి సంపాదించినంత శక్తి కావాలని భావం. అలాంటి కావ్య ప్రక్రియలో నాటకాలు రమ్యంగా ఉంటాయట. ఆ నాటకాల్లో శాకుంతలం, అందులో నాలుగో అంకం, అందులో నాలుగు శ్లోకాలు మహాద్భుతంగా ఉండి ఆహ్లాదాన్ని కలిగిస్తాయనేది ఒక శ్లోక భావం. -
ప్రాప్తకాలం
అనంతమైన కాలంలో ప్రతిదానికీ కొంత కాల నియమం ఉంటుంది. ఏది ఎప్పుడు పుట్టాలో, పుట్టింది ఎంతకాలం ఉండాలో, ఎప్పుడు లయించాలో కాలం నిర్ణయిస్తుంది. ఏదీ కాలానికి అతీతంగా ఉండలేదు.